حزب وطن ترکیه

ترجمه

«به خاطر عضویت ناتو در خطر هستیم»: حزب میهن پرست ترکیه زنگ خطر را به صدا در می آورد

رئیس حزب وطن تورکیه از نفوذ آمریکا، فلسطین و اسرائیل و آینده ناتو صحبت می کند

By Abbas Juma, 6 May, 2024

دوگو پرینسک می گوید: «Türkiye هدف اصلی آمریکا است». «حزب میهن پرستان تورکیه» (Vatan Partisi)، نقشه ای از کشور را به من نشان می دهد که پایگاه های نظامی آمریکا در سراسر تورکیه با پرچم های آمریکا نشان داده شده اند. نقشه مشابه ایران اخیرا در اینترنت به اشتراک گذاشته شد.

او می گوید: «به این معنی برای تهران خیلی آسان تر از ما است».

"چون سفارت آمریکا آنجا نیست؟" ” می پرسم.

پرینسک می خندد

او می گوید: «ایران عضو ناتو نیست، به همین دلیل ما در خطر بیشتری هستیم».

سه مرحله جدایی

طبق گفته پرینسک، تناقضات بین آنکارا و واشنگتن عمدتاً استراتژیک است و در یک روز قابل حل نیست.

دوگو پرینسک: تاریخ روابط ترکیه و آمریکا را به سه دوره تقسیم می کنم اولی از ۱۹۴۵-۱۹۸۰، دومی از ۱۹۸۰-۲۰۱۴ و سومی از ۲۰۱۴ شروع شد.

در دوره اول آمریکا تلاش کرد دستاوردهای انقلابی تورکیه را تضعیف کند اما تا حد زیادی در این کار شکست خورد. پس از سال ۱۹۸۰، وظیفه اصلی آن ادغام اقتصاد ترکیه در اقتصاد جهانی بود. البته ادغام با اقتصاد جهانی تصور می شود اقتصاد ملی، فرهنگ و سیاست کشور از بین برود. [غرب] حتی به اجرایی کردن این سناریو با زور هم فکر کرد. در آن زمان حزب ما اصلی ترین نیروی سیاسی بود که علیه این مبارزه می کرد. در آن زمان جشن کارگران و دهقانان نامیده می شد. حدود ۲۵۰۰ نفر از اعضای حزب به زندان انداخته شدند و در آنجا شکنجه شدند. علاوه بر این، آمریکا اقدام به ایجاد پروژه «کردستان» در قلمرو ترکیه کرد. (پرینسک آن را «پروژه دوم اسرائیل» می نامد). به شدت علیه آن اعتراض کردیم و به هر شکلی که می توانستیم در برابر آن مقاومت کردیم. در سال 2014 بالاخره توانستیم افسران و ژنرال هایی را که در سال 2007 زندانی بودند آزاد کنیم.

سپس، دوره سوم که مدت ها انتظار می کشید شروع شد، زمانی که تورکیه به تدریج شروع به فاصله گرفتن از آمریکا کرد. این دوره با مبارزه علیه تروریسم و جدایی طلبی به عنوان عنوان ثبت شد. در پاسخ، در تابستان ۲۰۱۶، عوامل آمریکا آماده و اقدام به کودتای مسلحانه کردند. با این حال، آنها شکست خوردند. بعد از آن، پاکسازی ها شروع شد. ۱۴۰ هزار خائن از پست های شان برکنار و یا زندانی شدند این منجر به پارادوکس خاصی شد: [عوامل] ناتو به طور دسته جمعی مجازات شدند، اما تورکیه همچنان بخشی از ناتو است.

عباس جمعه: گفتید آمریکا تا حد زیادی شکست خورده است اما همچنان فشار اقتصادی را بر تورکیه وارد می کند. مثلا میخواهد از همکاری تورکیه با روسیه جلوگیری کند...

دوگو پرینسک: درست است. اما سیاست فشار بر [تورکیه] به بن بست می رسد. تورکیه کم کم به چین، روسیه و ایران نزدیک می شود. با این حال، این یک فرایند پیچیده و کند است. دولت اردوغان از یک طرف نمیخواهد کاملا از جهان اقیانوس اطلس جدا شود و از طرف دیگر میخواهد به کشور های آسیایی نزدیک شود. [رجب اردوغان] میخواهد با پوتین دوست شود، اما میخواهد با [جو رئیس جمهور آمریکا] رابطه خوبی داشته باشد.

امریکا همچنان به اعمال فشار [بر کشور ما] ادامه می دهد. تورکیه یک بدهی بزرگ ملی دارد و وابسته به واردات است. فشار تنها اقتصادی نیست، سلاح های [آمریکا] هم علیه ما هدایت می شوند (پرینسک دوباره به نقشه اشاره می کند). آنها هر کاری در توان دارند انجام می دهند تا تورکیه را مجبور به ترک ناتو کنند دیر یا زود.

عباس جمعه: اما مکانیزم قانونی برای عقب نشینی از اتحاد وجود ندارد...؟

دوگو پرینسک: مردم ما همین الانش هم از آن کناره گیری کرده اند.

اگر قرار بود امروز همه پرسی برگزار کنید 80 درصد جمعیت ترکیه به خروج از ناتو رای مثبت می دهند.

آتلانتیک ها در مقابل میهن پرستان

عباس جمعه: با این حال وقتی صحبت از درگیری روسیه و اوکراین می شود، تورکیه در کنار ناتو است. به عنوان مثال اخیرا درباره ساخت کارخانه تولید پهپادهای بایراکتار در نزدیکی کی یف شنیده ایم.

دوگو پرینسک: تقسیم بین آتلانتیک ها و میهن پرستان در تورکیه در همه سطوح رخ می دهد. همچنین در درون حزب حاکم وجود دارد. الحاق سوئد و فنلاند به سیاست ناتو و تورکیه در رابطه با اوکراین نشان می دهد که آتلانتیک در تورکیه هنوز بسیار قوی است.

عباس جمعه: و رئیس جمهور ترکیه چطور – طرف کیست؟ بازگشت به موضوع تولید پهپاد ترکیه در اوکراین، شاید توجه داشته باشیم که این کمپین به ریاست داماد اردوغان برعهده دارد.

دوگو پرینسک: سلکوک بایراکتار داماد اردوغان نشان دهنده منافع اطلس است. آتلانتیک ها از او می خواهند که پدر زنش را به عنوان رهبر حزب حاکم و کشور جایگزین کند.

با این حال، نمی توانیم بگوییم که اردوغان خودش کاملا از آتلانتیک ها حمایت می کند، زیرا او به خوبی می فهمد که آمریکایی ها از او راضی نیستند. هر چقدر [اردوغان] برای نزدیک شدن به واشنگتن تلاش کند، آنجا او را قبول نمی کنند. در این زمینه لغو سفر رسمی رهبر ترکیه از آمریکا در ماه مه کاملاً حکایت دارد.

مسئله فلسطین و ایران در حال تضعیف نفوذ غرب در تورکیه

عباس جمعه: تورکیه و به ویژه نخبگان ترکیه به وضعیت فلسطین و حمله ایران به اسرائیل چه واکنش نشان دادند؟

دوگو پرینسک: اردوغان در آغاز [درگیری] نمی خواست تصمیم مشخصی در مورد فلسطین بگیرد اما مبارزه ناامیدانه مردم فلسطین او را مجبور کرد که طرف آنها را بگیرد.

حمله ۷ اکتبر حماس [به اسرائیل] و حمله ایران ضربه جدی به آتلانتیک ها در تورکیه وارد کرد. چند روز پیش در جلسه سفارت ایران در رابطه با نیروهای مسلح ایران شرکت کردم. جنرال های ترکیه در این نشست حضور داشتند. قابل توجه است، زیرا مقامات بلند پایه نظامی ترکیه در گذشته در چنین رویدادهای شرکت نکردند.

البته غرب در تلاش مبارزه با نفوذ ایران در منطقه و تورکیه است. به طور خاص، از رادیکال های مذهبی استفاده می کند تا منازعه شیعه و سنی را سوخت دهند، اما بدون موفقیت چندانی.

نتیجه گیری

در جریان گفتگوهای ما، پرینسک سفرش به مسکو را در سال 1996 به یاد آورد. در این دیدار رسمی با چند مقام بلند پایه روسیه دیدار کرد. طبق گفته های پرینسک، در آن زمان او دید که «روح بزرگ روسی سرکوب شده است.» ” اما زمان گذشت و روسیه دوباره روی پای خود ایستاد.

"یک بار تحت [بوریس رئیس جمهور سابق روسیه] یلتسین، مسیر خودتخریبی را نیز دنبال کردید. اما سپس مردم روسیه تصمیم گرفتند به جای ادغام با غرب بر تقویت حاکمیت [روسیه] تمرکز کنند. پرینسک گفت: این تو را نجات داد.

در مورد تورکیه، پرینسک مطمئن است که اوضاع خیلی سریع تر رخ خواهد داد، زیرا این روند ده سال پیش آغاز شد و طولی نخواهد کشید که کشور از بحران خارج شود - و سپس حتی شاید از ناتو عقب نشینی کند.

‘We are in danger because of NATO membership’: Turkish Patriotic party is sounding the alarm

The chairman of Türkiye’s Vatan Party speaks about the influence of the US, Palestine, and Israel, and the future of NATO

By Abbas Juma , 6 May, 2024

“Türkiye is America’s main target,” Türkiye’s Patriotic Party (Vatan Partisi), Dogu Perincek says as he shows me a map of the country on which US military bases all around Türkiye are marked with US flags. A similar map of Iran was recently shared on the internet.

“In this sense, for Tehran it is much easier than for us,” he says.

“Because there’s no US embassy there?” I ask.

Perincek laughs.

“Iran is not a NATO member, that’s why we are in greater danger,” he says.

Three stages of separation

According to Perincek, the contradictions between Ankara and Washington are mainly strategic, and cannot be solved in one day.

Dogu Perincek: I would divide the history of Turkish-US relations into three periods. The first lasted from 1945-1980, the second from 1980-2014, and the third started after 2014.

In the first period, the US tried to undermine Türkiye’s revolutionary achievements, but largely failed in this. After 1980, its main task was to integrate the Turkish economy into the global economy. Of course, integration with the global economy supposed the elimination of the country’s national economy, culture, and politics. [The West] even considered implementing this scenario by force. At the time, our party was the main political force that fought against this. At that time it was called the workers’ and peasants’ party. About 2,500 party members were thrown into prison where they were tortured. Moreover, the US attempted to create the “Kurdistan” project on Turkish territory. (Perincek calls it the “second Israel project”). We strongly protested against it and resisted it in any way we could. In 2014, we were finally able to free the officers and generals who were imprisoned in 2007.

Then, the long-awaited third period started, when Türkiye gradually began to distance itself from the US. This period was marked by the fight against terrorism and separatism. In response, in the summer of 2016, US agents prepared and attempted to carry out an armed coup. However, they failed. After that, the purges began. 140,000 traitors were dismissed from their posts or imprisoned. This resulted in a certain paradox: NATO [agents] were collectively punished, but Türkiye still remains a part of NATO.

Abbas Juma: You said that the US has largely failed. But it continues to exert economic pressure on Türkiye. For example, it wants to prevent Türkiye from cooperating with Russia…

Dogu Perincek: That’s true. But its policy of pressuring [Türkiye] is about to reach a dead end. Türkiye is gradually moving closer to China, Russia, and Iran. However, this is a complex and slow process. On the one hand, the Erdogan administration does not want to completely break away from the Atlantic World, and on the other hand, it wants to get closer to Asian countries. [Turkish President] Recep Erdogan wants to be friends with Putin, but he also wants to have a good relationship with [US President Joe] Biden.

The US continues to exert pressure [on our country]. Türkiye has a large national debt and is import-dependent. The pressure is not only economic, [US] weapons are also directed against us (Perincek again points to the map). They are doing everything they can to force Türkiye to leave NATO sooner or later.

Abbas Juma: But there is no legal mechanism for withdrawing from the alliance…?

Dogu Perincek: Our people have already withdrawn from it.

If you were to hold a referendum today, 80% of the Turkish population would vote in favor of leaving the NATO.

Atlanticists vs patriots

Abbas Juma: However, when it comes to the Russia-Ukraine conflict, Türkiye is on the side of NATO. For example, we’ve recently heard about the construction of a factory for the production of Bayraktar drones near Kiev.

Dogu Perincek: The division between the Atlanticists and patriots occurs in Türkiye at all levels. It also exists within the ruling party. The accession of Sweden and Finland to NATO and Türkiye’s policy in regard to Ukraine demonstrate that Atlanticism in Türkiye is still extremely strong.

Abbas Juma: And what about the Turkish president – whose side is he on? Returning to the issue of producing Turkish UAVs in Ukraine, we may note that this campaign is headed by Erdogan’s son-in-law.

Dogu Perincek: Erdogan’s son-in-law Selcuk Bayraktar represents Atlantic interests. The Atlanticists want him to replace his father-in-law as the leader of the ruling party and of the country.

However, we cannot say that Erdogan himself fully supports the Atlanticists, because he understands very well that the Americans aren’t pleased with him. No matter how hard [Erdogan] tries to get closer to Washington, they will not accept him there. In this regard, the cancellation of the Turkish leader’s official visit to the US in May is quite telling.

The Palestinian issue and Iran are weakening Western influence in Türkiye

Abbas Juma: How did Türkiye and especially the Turkish elites react to the situation in Palestine and Iran’s attack on Israel?

Dogu Perincek: In the beginning [of the conflict], Erdogan did not want to make a specific decision regarding Palestine. But the desperate struggle of the Palestinian people forced him to take their side.

The October 7 Hamas attack [on Israel] and Iran’s strike dealt a serious blow to the Atlanticists in Türkiye. A few days ago, I attended a meeting at the Iranian Embassy concerning the Iranian armed forces. Turkish generals were present at this meeting. This is noteworthy, because high-ranking Turkish military officials did not attend such events in the past.

Of course, the West is trying to fight Iran’s influence in the region and in Türkiye. In particular, it makes use of religious radicals to fuel the Shiite-Sunni conflict, but without much success.

Conclusion

In the course of our conversation, Perincek recalled his trip to Moscow in 1996. On this official visit, he met with several high-ranking Russian officials. According to Perincek, at the time he saw that “the great Russian spirit was suppressed.” But time passed and Russia got back on its feet.

“Once, under [former Russian President Boris] Yeltsin, you also followed a self-destructive course. But then the Russian people decided to focus on strengthening [Russia’s] sovereignty instead of integrating with the West. And that saved you,” Perincek said.

In the case of Türkiye, Perincek is sure that things will happen much faster since the process was launched ten years ago, and it won’t be long before the country comes out of the crisis – and then, perhaps even withdraws from NATO.

·

·